Photo courtesy of ECCC
ពលរដ្ឋខ្លះ ឱ្យដឹងថា ពួកគាត់គ្មានការសោកស្ដាយចំពោះមរណភាពអតីតមេគុកទួលស្លែង លោក កាំង ហ្កេចអ៊ាវ ហៅឌុច ឡើយ។ ពួកគេយល់ថា ឌុច កាលនៅមានអំណាច ជាមនុស្សកំណាច ឃោរឃៅ ដូច្នេះការស្លាប់របស់មេដឹកនាំខ្មែរក្រហមរូបនេះ គ្មានតម្លៃគួរឲ្យស្រណោះទេ គឺមានតែ បន្សល់ទុកកេរ្តិ៍ឈ្មោះអសោច។
ភរិយារបស់ជនរងគ្រោះក្នុងគុកទួលស្លែង លោក វ៉ាន់ ណាត គឺ លោកស្រី គិត អេង ប្រាប់ថា លោកស្រី មានអារម្មណ៍ធូរស្បើយក្នុងចិត្តមួយកម្រិតទៀត នៅពេលលឺថា ឌុច ស្លាប់ ព្រោះ ឌុច ជាអ្នកបញ្ជាឲ្យឆ្មាំគុកនៅទួលស្លែង ធ្វើទារុណកម្មបែបព្រៃផ្សៃ លើប្ដីលោកស្រី កាលនៅមានជីវិត និង ជនរងគ្រោះដទៃទៀតក្នុងមន្ទីរស២១៖ «មានអី អ៊ុំ មានការធូរចិត្ត គ្រាន់តែនឹកឃើញថា មនុស្សអាក្រក់វាមិនដែលនៅឋិតថេរ។ គាត់សាងអាក្រក់ គាត់ទទួលអាក្រក់។ អ៊ុំ មានការឈឺចាប់ ចាប់គាត់យកទៅធ្វើបាបគាត់ ឆក់ខ្សែភ្លើង សួរចម្លើយគាត់ ចងមុខចងមាត់គាត់ យកមកភ្នំពេញហ្នឹង ពីបាត់ដំបង។ គាត់(ឌុច) ឃោរឃៅដែរ ព្រោះនៅលើគាត់ជាអ្នកសម្រេច។ ស្អីៗនៅលើគាត់ តែអាហ្នឹងអ៊ុំ អត់ដឹងទេ លឺតែគ្រួសារ(ប្ដី)អ៊ុំ គាត់និយាយប្រាប់ អ៊ុំ តែប៉ិនហ្នឹង គឺថា អ្វីៗ ស្រេចលឺឌុចហើយ បើឌុច ត្រូវសម្លាប់ គឺសម្លាប់ហើយ បើទុក គឺទុកហើយ។ អ៊ុំ មានបងស្រីមួយ ត្រូវគេធ្វើបាប រំលោភលើគ្នា ប្រាំមួយ ប្រាំពីរនាក់ ហើយសម្លាប់ចោលទៀត»។
ស្រដៀងគ្នានេះ ជនរងគ្រោះជាប់គុក ក្នុងសម័យខ្មែរក្រហមម្នាក់ទៀត នៅគុកស្វាយឃ្លាំង ស្រុក្រូចឆ្មារ ខេត្តកំពង់ចាម គឺ លោក នោ មីន អះអាងថា លោកបានតាមដានសវនាការ ឌុច នៅសាលាក្ដីខ្មែរក្រហមរហូត និងយល់ថា ឌុច ជាបញ្ញវន្តមានចិត្តឃោរឃៅ ដូច្នេះ លោក មិនសោកស្ដាយ ចំពោះការស្លាប់របស់ ឌុចឡើយ។ ប៉ុន្តែ លោកសោកស្ដាយចំពោះ ឌុច ដែលមិនព្រមនិយាយការពិតឲ្យអស់កាលនៅមានជីវិត៖ «សោកស្ដាយដែរ ព្រោះថា សាក្សីនៅរស់ប្រញាប់ទៅពេក លាចាកលោក។ បើសិនជានៅសិន យើងចាំនេះ ប៉ុន្តែគាត់កាត់ក្ដីរួចហើយ មិនដឹងធ្វើម្ដេច។ ប៉ុន្តែនៅរស់ គាត់ជាមេឃាតក មេគុក ហ្នឹង យើងចង់និយាយថា គាត់នៅបញ្ជារបស់ លោក ខៀវ សំផន លោក នួន ជា និងលោក អៀង សារី ដែរណា លោក ស៊ុន សេន ដែរ។ ដល់អ៊ីចឹងទៅធ្វើម្ដេច នៅជំនាន់ហ្នឹង យើងទៅបន្ទោសថា យ៉ាងម្ដេច? គាត់សារភាពដែរ នៅកន្លែងសាលាក្ដីខ្មែរក្រហម ខ្ញុំបានចូលរួមដែរ គាត់បានសារភាពហើយ។ ប៉ុន្តែល្បិចគាត់ខ្ពស់ដែរ កលល្បិចគាត់ខ្ពស់ដែរ គាត់ធ្វើជាយំ គាត់អង្គុយសោកស្ដាយគាត់ណា។ ស្ដាយគាត់អ៊ីចឹង ស្ដាយថា គាត់ជាអ្នកចេះដឹងម្នាក់ដែរ គាត់ជាគ្រូបង្រៀនម្នាក់ដែរ មិនគួរណា មកធ្វើអ៊ីចឹងទេណា»។
ចំណែកយុវជនជំនាន់ក្រោយក៏ហាក់មិនស្ដាយស្រណោះ ឌុច ដែរ។ ពួកគេ យល់ថា មេគុកទួលស្លែងម្នាក់នេះ ជាមនុស្សសាហាវ បាតដៃប្រឡាក់ឈាម ហ៊ានប្រើទារុណកម្មព្រៃផ្សៃ គ្រប់បែបយ៉ាង លើជនទន់ខ្សោយក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម។
យុវជនរស់នៅខេត្តព្រះសីហនុ លោក រ៉ាត់ ណាវី ឲ្យដឹងថា លោក មិនចាប់អារម្មណ៍ ការស្លាប់របស់ ឌុច ទេ ដោយយល់ថា ឌុច មិនមែនជាអ្នកស្នេហាជាតិទេ។ យុវជនរូបនេះ អះអាងថា ការស្លាប់របស់ ឌុច ទទួលបានតែការជេរប្រទេច ដាក់បណ្ដាសារ និងការផ្ដន្ទាទោស ដូចមេដឹកនាំខ្មែរក្រហមផ្សេងទៀត៖ «បើសម្រាប់ខ្ញុំ ខ្ញុំអត់មានការសោកស្ដាយទេ សម្រាប់ការមរណរបស់គាត់ហ្នឹង ព្រោះគាត់ជាជនកំណាចម្នាក់ ដែលបានប្រហារជីវិតប្រជាជនខ្មែរ នៅគុកទួលស្លែង។ យើងក៏សោកស្ដាយចំណុចហ្នឹងដែរ ព្រោះថា គាត់ជាសាក្សីដែលសេសសល់ ពីសម័យខ្មែរក្រហម ព្រោះថា បាត់បង់ជីវិតអ៊ីចឹងទៅ យើងក៏បាត់បង់ជីវិតមួយដែរ»។
រីឯ ពលករធ្វើការនៅប្រទេសថៃម្នាក់ ឈ្មោះ ស្រីពៅ និយាយថា អ្នកដឹកនាំ ដែលមានចរិតសាហាវយង់ឃ្នងបែបនេះ ស្លាប់ទៅ ពលរដ្ឋ មានតែការអរសប្បាយ។ ដូច្នេះ លោកស្រី ផ្ដាំឲ្យមេដឹកនាំបច្ចុប្បន្ន ធ្វើអំពើល្អ ឲ្យបានច្រើន កុំឲ្យបន្សល់កេរ្តិ៍អសោច ដូចក្រុមមេដឹកនាំខ្មែរក្រហម៖ «ខ្ញុំត្រូវតែថ្កោលទោសហើយបង ព្រោះអ្វី នៅជំនាន់ ប៉ុល ពត ទោះខ្ញុំកើតមិនទាន់ តែខ្ញុំបានស្ដាប់លឺពីឪពុកម្ដាយខ្ញុំ គាត់បានប្រាប់ថា សម្លាប់ធ្វើបាបមនុស្សដាក់ឆក់ខ្សែភ្លើង អ្វីអ៊ីចឹង យើងវាអាណោចអាធ័ម ព្រោះអ្វី យើងបានទៅមើលក្នុងគុក (ទួលស្លែង)។ ខ្ញុំឃើញអ៊ីចឹង ពេលចូលទៅ យើងអាណិតអ្នកជំនាន់មុន ដែលស្លាប់សល់តែឆ្អឹង ហើយឃើញរូបភាព ទោះបីយើងមិនបានជួបផ្ទាល់ ពេលឃើញទៅ យើងហូរទឹកភ្នែក អារម្មណ៍ក្ដុកក្ដួល ដោយសារ យើងមិនបានជួប ប៉ុន្តែជាឈាមជ័ររបស់ខ្មែរ ដែលឃើញការឈឺចាប់ រូបភាពទាំងអស់ហ្នឹង ដែលធ្វើឲ្យយើងទ្រាំមិនបាន។ គាត់ស្លាប់ទៅ យើងអត់សោកស្ដាយទេ»។
ចំណែក ពលរដ្ឋខ្លះទៀត បង្ហោះសារតាមហ្វេសប៊ុក (facebook) ថា ការស្លាប់របស់ ឌុច គឺជាគំរូចំពោះជនមានអំណាច ដែលធ្វើអំពើអាក្រក់ ឃោរឃៅលើប្រជាពលរដ្ឋ ដូច្នេះពេលជននោះ ស្លាប់ទៅ ពលរដ្ឋគ្មានការអាណិតស្រណោះទេ គឺមានតែការអរសប្បាយ លាយឡំ នឹងកំហឹងចំពោះជននោះ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។
